Komnata Leny

Lena obudziła się na środku zimnej podłogi. Zaskoczona zamrugała, podnosząc się na łokciu. Naturalnie wcale nie musiała jakoś długo kojarzyć tego miejsca. Biała Twierdza, na bank. W końcu znała to miejsce lepiej niż własne mieszkanie. Nie pamiętała jednak, żeby wybierała się tutaj... a zresztą, olać.
Podniosła się nieco chwiejnie, zastrzygła błoniastymi uszkami. Rozejrzała się przez okno stwierdzając, że tutaj panuje dzień. No pięknie, a tak chciała sobie połazić w mroku. No ale mówi się trudno. Łatwo się teraz pewnie nie obudzi. Bez specjalnego marnotrawienia czasu złapała za klamkę u drzwi i opuściła pomieszczenia, udając się w sobie tylko znane miejsce. [zw]

Dziewczyna wparowała do pomieszczenia szybkim krokiem, zatrzaskując za sobą ciężkie wierzeje, aż im się kołatka zatelepała. Stanęła sobie w miejscu i po kolei poszczypała się po rękach i policzkach, żeby wrócić do rzeczywistości. Zniknęła momentalnie.
[zt]