Cmentarzysko potworów

- Skoro mamy identyczny cel to czemu nie możecie dać nam kilku przedmiotów bez żadnych zadań?- zadał pytanie Koszmarowi.
Ky rozglądał się po okolicy i przyglądał się wszystkim. Niewiele wzbudziło jego podejrzenia, ale Koszmar mówiący o władzy dla ludu był dość dziwny.
Ciekawe czemu Koszmary chcą abyśmy im pomogli? Może to pułapka? Rozmyślał rycerz stojąc przy trójce innych śniących.



/Sorki za taki krótki, ale brak weny./

Wojtas powoli zbliżył się do sterty przedmiotów i spokojnie zaczął przyglądać się leżącym na niej przedmiotom. Dopiero pod koniec skierował swój wzrok ku amuletowi, który wcześniej zauważył. Przyjrzał się mu dokładnie, po czym ukradkiem skierował wzrok na sobowtóra, w nadziei, że wyrazi on jakoś swoje zdanie na jego temat. W przypadku akceptacji ze strony Wojtasa, zamierzał wziąć amulet lewą ręką, tak aby prawą mieć cały czas wolną i w razie ewentualnej obiekcji ze strony stworów móc sięgnąć po miecz.

- A więc dobrze, zajmę sie tym jesli tak wam zależy , w końcu Animos labor nutrit - rzekł andreas - gdziez znajde tego demona? dodał po chwili namysłu. może to byc nawet ciekawe doświadczenie pomyślał.
-a skoro juz o tym mówimy, czy mógłbyś powiedzieć cos więcej o tym demonie? warto wiedziec czego sie spodziwewać - dodał, po czym zaczol sie z wolna szykować do drogi czekając na odpowiedź demona.

- No dobrze. Też mogę wam pomóc.- powiedział Ky po chłopaku.- Jeden przedmiot już mamy.
Ky wysłuchiwał wypowiedź Koszmaru do momentu imienia demona, ale dał mu skończyć swoją wypowiedź.
- Powiedziałeś Azuur?- powiedział po paru minutach Ky.- Już gdzieś słyszałem to imię? Kruk może ty coś wiesz?
- A co ja jestem? Biblioteka jakąś czy co?- zirytował się lekko ptak. - Nic o gościu nie wiem. Nawet go nie znam i nie chcę go poznawać.
Wszyscy pewnie trochę się rozładowali po wypowiedzi ptaka lub też na odwrót.
- No dobra to opowiedz nam o tym "strażniku" Azuurusie.

Wojtas sięgnął po amulet i podniósł go za łańcuszek lewą ręką.
-Wezmę ten przedmiot, jako dowód waszej dobrej woli. Życzę wam powodzenia w waszej misji Panie i obyśmy kiedyś spotkali się w lepszych czasach - odezwał się do demona.
Spojrzał na swych towarzyszy. Tak więc tutaj chyba rozejdą się ich drogi. Czuł bowiem, że gdzieś indziej dzieje się komuś, komu nie powinno, coś złego i wymagało to jego interwencji. Poza tym jednak nie do końca ufał tym stworom i nie chciał odwalać za nich czarną robotę.
-W tym miejscu rozchodzą się nasze drogi Panowie, bowiem czuję, że wzywają mnie inne obowiązki. Obyśmy się jeszcze kiedyś spotkali, by móc walczyć ze złem i pomagać potrzebującym. - pokłonił się przy pożegnaniu i trzymając amulet w ręce koło nogi ruszył ku swemu sobowtórowi. Komu w drogę temu czas. Nie wiadomo, czy nie będzie za późno...


[z/t]

-niech więc i tak będzie, na co bard się przydac może bard sie przyda - rzekł Andreas - sądzę że mimo wszytsko lepiej spróbowac go przekonac niż wdawać się w problemy bez potrzeby, w każdym razie powrócimy tu niezadługo przedstawić efekty naszej sprawy - dodał po czym ruszył w stronę kanionu [zt]

- Aktualnie raczej nie mam nic ciekawszego do roboty.- odparł Ky po bardzie.- No to chyba czas ruszyć w drogę. Najpewniej masz rację, ale trzeba być też przygotowanym na to, że nie będzie miłej rozmowy i trzeba będzie użyć agresywnej negocjacji.
Ky ruszył powolnym krokiem za drugim chłopakiem zerkając jeszce na Koszmary i po chwili zniknęli za horyzontem, a Kruk leciał nad ich głowami wypatrując kłopotów.

[z/t]