Rezydencja rodziny de Varulv

Położona poza miastem rezydencja idealnie współgra z otaczającymi ją lasami i przestrzeniami. Dom otoczony jest wielkim ogrodem, w którym rosną stare drzewa.
Rezydencja
Wewnątrz panuje ogólny przepych i luksus co widać już po wejściu do hallu.
Hall
W tym właśnie domu mieszka Erik którego rodzice stale są na delegacji (wracają tylko od czasu do czasu). Piękna siedziba zepsutego Potwora.

Erik siedział rozparty w bibliotecznym fotelu. Niewiadomo, czemu, ale to właśnie w bibliotece najbardziej lubił przebywać. Zapach pergaminów, kurzu, papieru, drewna i skóry przyjemnie działał na zmysły. Nie czół się dziś najlepiej.
Od samego rana łeb go bolał tak, jakby ktoś przywalił mu młotem w czaszkę. Tępe pulsowanie denerwowało bardziej niż drzazga w opuszku palca.
Siedział chwilę i myślał, a raczej starał się myśleć, nad tym, co powinien dziś zrobić. Najchętniej to poszedłby na taras, ale nie dość, że patrzył jak bażant to pewnie gdyby wstał nagle wywinąłby orła i puścił pawia. Nie miał na to ochoty.
Siedział, więc spokojnie w fotelu i postanowił zdrzemnąć się przez chwilę.
Ból głowy minął jak ręką odjął.
Miał na coś ochotę.
- Megumi!- Krzyknął i zadzwonił dzwonkiem
Czekał aż przyjdzie.
Miał na coś ochotę, ale nie wiedział na co.

Dziewczyna słysząc, że woła ją Panicz szybciutko podreptała do biblioteki. Słyszała już wcześniej, że głowa go boli dlatego też gdy weszła starała się być jak najciszej. Weszła i powoli zamknęła drzwi, po czym stanęła przed swoim Paniczem. Dłonie jak zwykle splotła przed sobą, zastanawiała się czego tym razem chce od niej Panicz. Czy jak zwykle nudzi mu się, więc ma go zabawić? Czy może ma mu coś przynieść... Cóż co by to nie było ona i tak stara się spełnić.
-Słucham Paniczu.
Powiedziała półszeptem który był dla niej jak najbardziej normalny. Zawsze tak mówiła, gdy była cisza lub też nie musiała po prostu krzyczeć by ktoś ją usłyszał. A teraz jeszcze wolała nie podnosić głosu, w końcu nie wiedziała, że Paniczowi już przeszedł ból głowy.

Cieszył się, że przyszła tak szybko.
- Dobrze się spisuje - pomyślał
Patrzył na nią chłodnym wzrokiem ciesząc oczy. Pomimo ubrania widział ją nagą. Widział jej piersi, brzuch, nogi. Splecionymi przed sobą dłońmi zasłaniała niestety pewien dość istotny fragment kobiecej anatomii, ale i tak jego wyobraźnia była jak promienie Roentgena. Widział wszystko, co chciał zobaczyć. Była taka słodka, niewinna, cicha i czysta.
Była taka … podniecająca.
Patrzył na nią przez chwilę. W normalnych okolicznościach kazałby się jej rozebrać i zaspokoić jego wszelkie żądze, ale dziś miał ochotę na coś innego.
Coś nietypowego.
Coś, czego dawno nie robił z żadną z kobiet.
- Megumi, czy masz ochotę wybrać się na spacer ? – zapytał podnosząc się z fotela

Mimo, że nie raz widziała jak Panicz się na nią patrzy, zimnym wzrokiem który ją praktycznie rozbierał to i tak się wstydziła. Patrzyła gdzieś w ziemię, nerwowo bawiąc się palcami. Cóż Meg chyba nigdy się do tego nie przyzwyczai.
Słysząc słowa Erika zdziwiła się, popatrzyła na niego nie wiedząc co przez chwilę powiedzieć. Dlatego tez przez sekundę milczała.
-Jeśli Panicz chce moje towarzystwo podczas spaceru, to z chęcią się wybiorę.
Powiedziała cichutko, cóż dziewczyna ucieszyła się słysząc jego słowa. Niby takie zwykłe nic nie warte, ale dla niej one były po prostu piękne. Chciała by słyszeć je każdego dnia, lecz wiedziała, że była tylko służką która ma spełniać zachcianki swego Pana.

- Planowałem wybrać się nad jezioro i cieszę się, że chcesz ze mną iść – uśmiechnął się
Cieszył się z je towarzystwa.
On nawet nie musiał się przebierać, był gotowy do wyjścia, ale ona nie może wyjść od tak, w stroju pokojówki. Po domu owszem, mogła tak paradować, ale na ulicy, gdzie chodzą ludzie? Nie ma mowy. Czułby się jakby szedł nianią albo z guwernantką. Musiał dbać o wizerunek zarówno swój jak i swojego otocznia.
- To leć się przebrać a ja poczekam na Ciebie na dole- powiedział uśmiechając się
Otworzył drzwi biblioteki i wypuścił ją.
Przez chwilę patrzył na jej pupę i nogi, miał przemożną chęć pójść za nią na górę, do jej pokoju i tam dopaść na łóżku, ale ochota minęła mu tak samo szybko jak się pojawiła.
Sprawdził czy ma w kieszeni portfel i telefon.
Miał.
Podszedł do ściany z bronią i zdjął ładnie zdobioną szpadę w posrebrzanej pochwie.
Przypiął ją do pasa i czekał.

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, po czym ruszyła do pokoju by tam się przebrać. Wiedziała, że Panicz nie zawsze jest zły, zresztą dla niej on nigdy nie był zły. Może dlatego, że stała się taka jak on? Megumi idąc do pokoju swojego miała wielki uśmiech, weszła i szybciutko się przebrała tak by Erik długo nie czekał. Nie mógł czekać, nie mógł czekać na swoją służkę.
Dziewczyna po paru minutach zeszła, ubrana w krótkie czarne spodenki, długie zakolanówki także czarne, lecz po bokach miały czerwone kokardy, na sobie miała bluzkę na ramiączka z niemałym dekoltem w kolorze bordowym, oraz zwykle czarne adidasy. Podeszła do Panicza i ruszyli na spacer.

[z/t x2]