Dom Despiny

(kopiuję ze starego forum)


Sonia wysiadła z samochodu matki. Przez całą drogę nie odezwały się do siebie ani słowem a ciszę przerywały wiadomości o sytuacji na drodze i polecenia gps " za 10 metrów skręć w prawo" co doprowadzało dziewczynę do szału.
Przed sobą miała mały zadbany parterowy domek swojej kuzynki. Ona sama czekała przed drzwiami żeby wszystkich przywitać.
- Dziękuję Ci Karen - powiedziała matka Sonii. - Jakoś się Tobie odwdzięczę...
- Nie ma sprawy - odpowiedziała z uśmiechem po czym pomogła Sonii wyjąć jej bagaże.
- To do zobaczenia. - nie patrząc na córkę wsiadła do samochodu i odjechała.

- Chodź Soniu, pokażę ci twój pokój. - otworzyła drzwi domku i gestem zaprosiła dziewczynę do środka. Karen już dawno się usamodzielniła, fakt faktem była kilka lat starsza od niej, może to nie był gustowny apartament ale cały dom ma w sobie to "coś" - wszechobecne ciepłe kolory, mnóstwo detali, nawet jest stary kominek.
- Tak więc tu na prawo jest kuchnia, nie za duża, tutaj salon...
- A jadalnia? - powiedziała nieco obrażonym głosem Sonia
- Jadalni niestety nie ma i jeść będziemy w kuchni... Tak... tu na lewo jest mój pokój - mówiła Karen idąc z walizką wzdłuż w miarę szerokiego korytarza. - tu na lewo jest łazienka, przygotowałam ci oddzielną półkę, na wprost jest mój schowek, znaczy się mały pokój gdzie wszystko musiałam wynieść. No a tu - otworzyła jasne drzwi po lewej stronie na końcu korytarzyka - Tu jest twój pokój. Gdybyś czegoś potrzebowała będę u siebie.

Pokój do największych nie należy. Bladozielone ściany pachną jeszcze farbą a na podłodze została rozłożona beżowa miękka wykładzina. Przy ścianie stoi małe łóżko, obok szafka nocna z niemodną lampką. pod oknem stoi ciemne biurko, obok wysoka i wąska szafka na książki. naprzeciw łóżka stoi ciemna duża szafa na ubrania obok niej druga szafka ale wypełniona książkami i obok bardzo wygodny zielony fotel.


Sonia postawiła swoje bagaże na środku pokoiku. Z wściekłości rzuciła torbą o ścianę nad łóżkiem tak, że cała zawartość rozsypała się po podłodze. Oparła się o biurko, zdjęła pozornie spokojnie okulary które bardzo lubiła. " Dlaczego musieli mnie AŻ TAK pokarać zsyłając na to odludzie?!" Spojrzała przez okno. " Hmm... chociaż ogród jest w miarę normalny, mały ale no cóż..." Rzeczywiście był mały, ale bardzo zadbany - trzy kwitnące drzewka i kilka krzewów otaczających dwa leżaki na równo skoszonej zielonej trawie. " Taaak... muszę zapalić. " Szybko posprzątała swoje graty i z powrotem wrzuciła je do torebki, zabrała z biurka okulary.
Zapukała do pokoju Karen.
- Karen... ja... idę się przejść po okolicy. jeśli mam tu spędzić sporo czasu to chociaż chciałabym poznać to miejsce.
- No jasne nie ma sprawy! A może chcesz żebym poszła z tobą?
- Nie nie musisz się fatygować. Jestem duża. Poradzę sobie - powiedziała z wymuszonym uśmiechem i szybko skierowała się do wyjścia.



<z/t>

Jakby prowadzona niewidzialna ręką bez trudu trafiła z gęstniejącym mroku poprzecinanym nikłymi promieniami ulicznych latarni do dzielnicy domów jednorodzinnych. Tam już korzystając z pamięci otworzyła znaną sobie skrzypiącą furtkę i powoli przerywając ciszę stukotem obcasów otworzyła drzwi do domu.
Wewnątrz było ciemno i nikt nie czekał aby zrobić jej kolejną awanturę. nie zdejmując butów podeszła wodząc ręką po ścianie do drzwi pokoju ciotki, uchyliła je i kiedy spostrzegła że ta tylko przekręca się na drugi bok głęboko śpiąc przymknęła drzwi i pomaszerowała do swojego pokoju.
Rzuciła z łoskotem torbę na fotel który zagłuszył ów hałas, na biurku położyła zawartość swoich kieszeni i swoje ulubione okulary co teraz stworzyło coś na kształt kopca rupieci. zdjęła brudne buty i pozostawiła je na środku pokoju. zdjęła spodenki i położyła się na łóżku wpatrując tępo w sufit.
""Dziś był wyjątkowo głupi dzień." przemknęło jej przez myśl. I pod wpływem dzisiejszego dnia po raz pierwszy w życiu zapragnęła udać się do świata snów i uzyskać odpowiedzi na dręczące ją od pobytu w sklepie pytania.
Z tym pragnieniem zasnęła.


(w świecie koszmarów)


~~~


Kiedy o poranku puchowa kołdra przyjemnym ciepłem otulała dziewczynę, chłodny powiew szybko ściągniętej narzuty obudził ją nieprzyjemnie. Otwierając jedno oko spostrzegła swoją ciotkę sterczącą nad nią. Odwróciła sie plecami do niej mówiąc.
- Daj mi kobieto święty spokój... nie widzisz że śpię? - ciotka tylko burknęła coś o tym że wychodzi i zrezygnowana trzasnęła drzwiami co już nie pozwoliło Soni zasnąć.
Nastawiła ekspres do kawy i poszła do łazienki wziąć szybki prysznic.
Owinięta ręcznikiem piła zbyt mocną niesłodzoną kawę i przegryzała to tostem z jakimś serem czekając aż jej krótkie włosy nieco przeschną.
Wróciła do swojego pokoju i otworzyła szafę z ubraniami.
- Hmmm... co by tu wybrać... - zastanawiała się na głos. W końcu miała udać się do szpitala. Czy ma wyglądać poważnie? Czy może dziewczęco? I przede wszystkim jak się dostanie do tego pacjenta?
Pamiętała imię lekarza i chyba to był jej jedyny punkt zaczepienia w sprawie.
Włożyła koronkową czarną bieliznę, na to narzuciła krótką zwiewną sukienkę w pastelowe lecz dosyć ciemne kwiaty, szary dopasowany żakiet, który zwykle nosi rozpięty i z podwiniętymi do łokci rękawami, do tego szare zamszowe botki na wysokim obcasie i delikatnej platformie dobrze zgrywające się z żakietem.
Spojrzała w lustro..
- Teraz wyglądam co najmniej na 22. - uśmiechnęła się sama do siebie.
założyła na prawą rękę kilka cienkich bransoletek z różnych odcieni szarości perełek, zrobiła sobie dość delikatny makijaż podkreślając oczy cieniutką czarną linią eyelinera i wytuszowała mocno rzęsy, usta miała naturalnie malinowe więc ich nie malowała. Przeczesała swoje włosy i włożyła na nos swoje ulubione aviatorki.
Wepchnęła trochę drobiazgów do torebki i jeszcze raz spojrzała na swoje odbicie w lustrze.
z zadowoleniem skierowała się do drzwi wyjściowych zgarniając po drodze z półki klucze którymi zamknęła dom wychodząc.

[z/t]